Հոգեբուժության ցանկացած պրոֆեսոր ձեզ կապացուցի, որ անգամ խելագարությունը ունի իր սիստեմը:
Այն, ինչ կատարվում է հիմա ՝ Արցախի կորստից մինչև Սիրիայի դեպքեր, Իսրայել-պաղեստինյան հակամարտություն ու հրադադար , ռուս-ուկրաինական ու Վրաստանի ընդդիմություն, անգամ Թրամփի հաղթանակ ու մնացած ամեն ինչը, պիտի դիտարկել մեկ միասնական սիստեմի մեջ:
Սիստեմ, որի մեջ չի կարելի կամայականորեն փոխել օրինաչափությունների ու պատահակնությունների տեղերը:
Նման կերպ վարվողը, դատպարտված է չարաչար սխալվելու:
Վերջին հաշվով, սխալներն էլ ունեն իրենց սիստեմը, որը հանգեցնում է ցավալի պարտության:
Ամենաթարմ սխալը, վրացական ներկա դեպքերի մեկնաբանությունն է :
Օրբանի Վրաստան այցից հետո, վրացական իշխող ուժի
հետևում տեսան ռուսներին:
ՈՒ մոռացվեց, որ Օրբանը այդ այցից առաջ Թրամփին էր հնդիպել:
Եթե սիստեմավորենք, կտեսնենք, որ Վրստանում բախվում
են ի դեմս Զուրաբիշվիլու, Բրիտանիան, մյուս կողմից,
ի դեմս Բիձինաշվիլու ՝ Վատիկանը:
Այդտեղ ռուսների համար տեղ չկա:
Իսկ և՛ Օրբանը, և՛ Ֆիցոն, և՛ Վուչիչը և Ռումինիայի նախագահի աթոռի ռեալ հավակնորդը, ոչ թե պուտինականներ են, այլ պապականներ:
Անշնորհակալ գործ է խորհուրդ տալը, բայց փորձեք սիստեմից ոչինչ դեն չնետել, անգամ այնպիսի պատահական թվացող մի դետալ, ինչպես ՀՀ վարչապետի ու իր ընտանիքի այցը Վատիկան ...
Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ